Τρεις γερακίνες του είδους Buteo buteo επέστρεψαν και πάλι στο φυσικό τους περιβάλλον στο ανατολικό Αιγαίο, στο νησί της Σάμου. Ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», τις απελευθέρωσαν σε 3 διαφορετικές περιοχές του νησιού, ύστερα από αρκετούς μήνες περίθαλψης στο Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ. Δεκάδες μαθητές του νησιού με τους καθηγητές τους, παρευρέθηκαν και βοήθησαν στη διαδικασία απελευθέρωσης.
Τα γεράκια αυτά είναι τρία από τα πολυάριθμα τραυματισμένα άγρια ζώα, κυρίως πουλιά, που φέρνουν στο Αρχιπέλαγος κάτοικοι των νησιών όπου δραστηριοποιούμαστε. Αυτή η δράση αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μας που όμως σπάνια προλαβαίνουμε να δημοσιοποιήσουμε. Με την πολύτιμη καθοδήγηση των ανθρώπων της ΑΝΙΜΑ, όταν είναι εφικτό , προσφέρουμε πρώτες βοήθειες και σύντομη περίθαλψη σε κάποιον από τους ερευνητικούς σταθμούς μας, μέχρι να τα ελευθερώσουμε στο φυσικό τους περιβάλλον. Συχνά όμως, χρειάζονται φροντίδα εξειδικευμένων κτηνιάτρων και είναι απαραίτητη η μετάβαση τους στο κέντρο περίθαλψης στην Αθήνα. Οι δεκάδες μεταφορές θα ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν χωρίς τη στήριξη της Hellenic Seaways, τους οποίους ευχαριστούμε για μία ακόμα φορά για την συνεχιζόμενη επί χρόνια προσφορά τους.
Τα περισσότερα από τα ζώα αυτά φέρουν τραύματα από ανθρωπογενή αίτια. Είναι πραγματικά λυπηρό να συνειδητοποιούμε την έκταση της κακοποίησης των άγριων ζώων που προκαλούν τόσοι συνάνθρωποί μας. Όμως, από την άλλη πλευρά, είναι ελπιδοφόρα είναι η θερμή ανταπόκριση μεγάλου μέρους των τοπικών κοινωνιών: κάτοικοι των νησιών, κυρίως αγρότες και ψαράδες, που εντοπίζουν τραυματισμένα άγρια ζώα κάνουν ότι μπορούν για να τα διασώσουν.
Ελπιδοφόρα επίσης είναι η ανταπόκριση των μαθητών – οι οποίοι βλέποντας αυτά τα εντυπωσιακά πουλιά και μαθαίνοντας τη βιολογία τους, αλλά και τη χρησιμότητά τους για τον άνθρωπο (την οικολογική και την οικονομική τους σημασία), εκφράζουν την εύλογη απορία: ποιοι και γιατί, καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον, αλλά και τη δική μας ύπαρξη. Η θανάτωση ενός μόνο γερακιού συνεπάγεται την επιβίωση και αναπαραγωγή δεκάδων χιλιάδων τρωκτικών ετησίως (λόγω του πολύ γρήγορου ρυθμού αναπαραγωγής τους). Αυτό φυσικά έχει δραματικές συνέπειες στις καλλιέργειες, ενώ οι πληθυσμιακές εξάρσεις των τρωκτικών είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που παρεμποδίζουν τη φυσική διαδικασία αναδάσωσης των καμένων δασών.
Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη, να συνειδητοποιήσουμε την έκταση της καταστροφής που λαμβάνει χώρα δίπλα μας, από τους συμπολίτες μας και να θέσουμε ξεκάθαρα τα όρια της ανοχής μας έναντι σε αυτή τη συνεχιζόμενη καταστροφή της βιοποικιλότητας. Αυτοί που δηλητηριάζουν και πυροβολούν τα άγρια ζώα, ουσιαστικά δηλητηριάζουν και πυροβολούν και το δικό μας μέλλον.
