Δύο μήνες μετά την εκτεταμένη οικολογική καταστροφή που προκλήθηκε στο παράκτιο οικοσύστημα της Άνδρου από την αποκόλληση και κατολίσθηση παράνομης χωματερής, το ταξίδι τόνων σκουπιδιών συνεχίζεται. Μεγάλοι όγκοι πλαστικών έχουν φτάσει μέχρι τα κεντρικά Δωδεκάνησα, προκαλώντας ήδη τεράστια ρύπανση στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Με τους τελευταίους νοτιάδες τα σκουπίδια διασκορπίζονται σε όλη την παράκτια ζώνη του Αιγαίου, ενισχύοντας τους τόνους πλαστικού που έχουν καταλήξει στις παραλίες από άλλες πηγές ρύπανσης (παράνομες χωματερές, απορροές ποταμών κλπ).
Δείτε εδώ βίντεο από τη συνεχιζόμενη απόθεση απορριμμάτων στη Σταυροπέδα.
Δύο μήνες μετά, οι ιθύνοντες σιωπούν περιμένοντας ίσως τη θάλασσα να αναλάβει τη συγκομιδή και να απορροφήσει τον μεγαλύτερο όγκο των σκουπιδιών της χωματερής. Το Αρχιπέλαγος ενημέρωσε από την πρώτη στιγμή την Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, την Εισαγγελία Πρωτοδικών Σύρου, τον αρμόδιο Εισαγγελέα Περιβάλλοντος – και πρόσφατα – τον Επίτροπο Περιβάλλοντος κ. Potoċnik και την Επίτροπο Θαλασσίων Υποθέσεων κα Δαμανάκη, ζητώντας την άμεση διερεύνηση της υπόθεσης.
Ωστόσο, η βραδυπορία που έχουν επιδείξει μέχρι σήμερα όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Τόσο η συγκεκριμένη χωματερή (ο όγκος που αποκολλήθηκε εκτιμάται σε 200.000 κυβικά περίπου), όσο και πληθώρα άλλων που λειτουργούν παράνομα στις “πίσω αυλές” των νησιών συνιστούν τεράστια πηγή κινδύνου για τη δημόσια υγεία και μόνιμη πηγή ρύπανσης για τα θαλάσσια οικοσυστήματα του Αιγαίου.
Και ενώ τα ψάρια θα αρχίσουν οσονούπω να διαμαρτύρονται για την ολοένα και αυξανόμενη παρουσία των πλαστικών στις ελληνικές θάλασσες, η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ τηρεί σιγή ιχθύος για το θέμα. Τα έντυπα μέσα συνεχίζουν να λειτουργούν ως εκπρόσωποι τύπου των μεγαλοεπενδυτών των ΑΠΕ, αναπαράγοντας τον «μπαμπούλα» της κλιματικής αλλαγής, ενισχύοντας την αυτοενοχή και προωθώντας τον οδοστρωτήρα της «πράσινης» επιχειρηματικότητας. Η επιλεκτικότητα δε στην προώθηση συγκεκριμένων ειδήσεων είναι εμφανής και πλέον αντιληπτή από την πλειονότητα πρώην και νυν αναγνωστών.
Παρόμοια στάση σιωπής κρατούν και οι αστικές περιβαλλοντικές οργανώσεις που αναμένουν με αδημονία την έναρξη της καλοκαιρινής σεζόν προκειμένου να δικαιολογήσουν την παρουσία τους στα οικολογικά δρώμενα. Μία στάση που αποπροσανατολίζει τους πολίτες από την πραγματική πηγή του προβλήματος και τους αφαιρεί τη δυνατότητα εύρεσης αποτελεσματικών λύσεων.
Οι τοπικές κοινωνίες έχουν αφεθεί μόνες να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με πρωτοβουλίες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Μακριά από πολυδιαφημισμένες καλοκαιρινές καμπάνιες.
Όταν η πολιτεία έχει παράδοση σε «επιτυχημένες» επιλογές αναφορικά με παράνομους χώρους απόθεσης απορριμμάτων (αρχαιολογικοί χώροι, παράκτια οικοσυστήματα κλπ), τότε αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι αποκλείουμε και τις τελευταίες ελπίδες πραγματικής ανάπτυξης.
Η συγκεκριμένη κατάσταση, πλήττει βάναυσα κάθε έννοια ευνομούμενου κράτους, προσβάλει την πολιτιστική μας κληρονομιά, ενώ ταυτόχρονα ακυρώνει αυτομάτως κάθε συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας στον τουριστικό τομέα σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για την χώρα.
