Χιλιάδες τόνοι πλαστικών και άλλων απορριμμάτων, που συσσωρεύτηκαν στις άκρες των δρόμων και των ακτών σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, ξεκινούν το καταστροφικό τους ταξίδι χωρίς… επιστροφή για τις ελληνικές θάλασσες, μετά τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου.
Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την ανεξέλεγκτη απόρρριψη πλαστικών, τα οποία -όπως εξηγούν οι επιστήμονες της περιβαλλοντικής οργάνωσης- διασπώνται σε μικροσκοπικές ίνες, αποτελώντας μία μορφή ρύπανσης ιδιαίτερα καταστροφικής για τα φυσικά οικοσυστήματα της χώρας μας, τα προστατευόμενα είδη που ζουν μέσα σ’ αυτά, αλλά και για τον ίδιο τον άνθρωπο.
Οπως εξηγεί στην «Ε» ο διευθυντής της οργάνωσης. Θ. Τσιμπίδης, «το “Αρχιπέλαγος”, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Swansea της Ουαλίας έχει προβεί σε σχετικές επιστημονικές ανακοινώσεις οι οποίες αναδεικνύουν την έκταση του προβλήματος και στις ελληνικές θάλασσες. Δυστυχώς, σε πολλές ακατοίκητες περιοχές του Αιγαίου καταγράφουμε συγκεντρώσεις μικροπλαστικών αντίστοιχες με αυτές ακτών της Αττικής»!
Το επιστημονικό δυναμικό της οργάνωσης, που εδώ και μία πενταετία πραγματοποιεί ενδελεχή έρευνα για τη διασπορά μικροπλαστικών, μελετώντας την περιεκτικότητά τους σε παράκτια ιζήματα, ψάρια, ασπόνδυλα, επιφανειακά νερά, αναφέρει ότι τα μικροπλαστικά αποτελούν μία ραγδαία αυξανόμενη απειλή, χωρίς γεωγραφικά όρια.
Δράσεις καθαρισμού παραλιών
«Μέχρι πρόσφατα επικρατούσε η αντίληψη πως απαιτούνται εκατοντάδες χρόνια για τη διάσπαση των πλαστικών, με αποτέλεσμα να επαναπαυόμαστε και να “φορτώνουμε” το βάρος της αντιμετώπισης του προβλήματος στις επόμενες γενιές.
Μία προσωρινή αφύπνιση έρχεται λίγο πριν από τα καλοκαιρινά μπάνια, οπότε και οι δράσεις καθαρισμού των παραλιών όπου θα ξαπλώσουμε βαφτίζονται από κάποιους “περιβαλλοντική δράση” και όχι ως κάτι το αυτονόητο», εξηγεί ο κ. Τσιμπίδης.
Και προσθέτει: «Η αλήθεια, όμως, για τον φαύλο κύκλο των πλαστικών είναι τελείως διαφορετική και άκρως ανησυχητική. Πιο συγκεκριμένα, σύγχρονες έρευνες που πραγματοποιούνται όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως αποδεικνύουν πόσο ανακριβής είναι η άποψη περί αργής και μακροχρόνιας διάσπασης των πλαστικών. Για παράδειγμα, κάποιοι κοινοί τύποι πλαστικού (όπως η σακούλα ή το μπουκάλι νερού) όταν απορριφθούν στο περιβάλλον, με την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας, του αλατιού και του κυματισμού, σε διάστημα λίγων μόνο μηνών διασπώνται σε μικρά κομμάτια και έπειτα καταλήγουν σε μικροσκοπικές ίνες.
Ταυτόχρονα, ένα από τα πιο επικίνδυνα προϊόντα πλαστικού που χρησιμοποιείται ευρέως τα τελευταία χρόνια είναι οι λεγόμενες “βιοδιασπώμενες” σακούλες», όπως αυθαίρετα χαρακτηρίζονται.
Η ευρεία χρήση τους αποτελεί σκάνδαλο, καθώς το υλικό τους όχι μόνο δεν βιοδιασπάται και δεν ανακυκλώνεται, αλλά μέσω της προσθήκης χημικού καταλύτη στο υλικό, διασπάται πολύ πιο γρήγορα σε μικρά κομμάτια και έπειτα σε μικροσκοπικά σωματίδια, τα οποία τελικά εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα σε μικρότερο χρονικό διάστημα.
Τρώνε ίνες πλαστικού
Σημειώνεται επίσης από την οργάνωση ως ανησυχητικό στοιχείο πως όλοι οι οργανισμοί που εξέτασαν, μεταξύ των οποίων και τα ψάρια, περιείχαν στο στομάχι τους μικροσκοπικές ίνες πλαστικού, άλλοι σε μικρότερη και άλλοι σε μεγαλύτερη ποσότητα. Ωστόσο το γεγονός αυτό «δεν πρέπει να μας αποτρέπει από την κατανάλωση ψαριών, δεδομένου ότι παραμένουν μία από τις πλέον πολύτιμες και θρεπτικές τροφές για τον άνθρωπο (ενώ συνήθως το στομάχι όπου περιέχονται οι ίνες πλαστικού δεν καταναλώνεται)», αναφέρουν οι επιστήμονες της περιβαλλοντικής οργάνωσης.
Τα μέλη του «Αρχιπελάγους» σημειώνουν ότι θα συνεχίσουν να μελετούν «τον φαύλο κύκλο της πλαστικής ρύπανσης», επιδιώκοντας όχι μόνο την ανεύρεση νέων επιστημονικών συμπερασμάτων αλλά και την αφύπνιση των τοπικών αρχών και κοινωνιών.
Πηγή: Ελευθεροτυπία
